કેરોઆકના પ્રભાવ હેઠળ: રોડ પર પૂર્વદર્શી

ડિસ્ક્લોઝર: બીટ્સની ભાવનામાં, મેં આ લેખનો બાકીનો ભાગ લખવાનું નક્કી કર્યું, જ્યારે ઓન ધ રોડના પૃષ્ઠોમાં તેની મુસાફરીમાંથી સમાવિષ્ટ જાઝ કેરોઆક સાંભળીને. ખાસ કરીને, મેં મારી આઇટ્યુન્સ સર્ચમાં પુસ્તકમાં ઉલ્લેખિત દરેક સંગીતકારનું નામ દાખલ કર્યું અને નવલકથા દ્વારા ફરીથી મારા માર્ગને અંગૂઠો કરતી વખતે જાઝમાં ડૂબી ગયો. મારા મગજના પાછળના ભાગમાં, મને લાગે છે કે બીટ્સ મંજૂર કરશે - તેને ખોદશે પણ - કારણ કે આ ખૂબ જ પ્રકારનો અવિવેકી અર્ધ-વૈજ્ઞાનિક પ્રયોગ છે જે માટે તેઓ જશે... શું બીટ જનરેશનનું જાઝ સંગીત મારા લેખનને એટલું પ્રભાવિત કરશે કે તે કેરોઆક અને ક્રૂને એક શહેરથી બીજા શહેરમાં ચલાવે છે? અથવા મારે મતભેદ વગાડવું જોઈએ અને સસ્તી વ્હિસ્કી ડાઉન કરતી વખતે જાઝ પર ડિગ કરવું જોઈએ, "પદ્ધતિની સમીક્ષા" પર ગેરમાર્ગે દોરવાના પ્રયાસમાં સિગારેટ પછી સિગારેટ પીવી જોઈએ.

​

દેખીતી રીતે, હા.

​

સ્ટાન ગોએત્ઝે ઈપાનેમાની ધ ગર્લ સાથે શરૂઆત કરી જ્યારે તે પ્રાચીન સ્મૃતિઓના સમુદ્રની બાજુમાં સફેદ રેતાળ બીચ પર ચાલવા ગઈ હતી અને રહસ્યમય રીતે ગુપ્ત રાખ્યું હતું. મારા હૃદયને પુસ્તક માટેના ગીતની ઉદાસી, ઉમળકાભરી ખોટીતાનો અહેસાસ થયો: મારા મનમાં જે હતું તે માટે ખૂબ જ મધુર, ખૂબ સેક્સી. મેં ચાર્લી પાર્કરને શોધ્યું અને તેણે ડીઝી ગિલેસ્પી સાથે બનાવેલું આલ્બમ મળ્યું. પક્ષી અને ડીઝમાંથી “લીપ ફ્રોગ ટેક 5”. હવે, આ એક પેઢીનો જાઝ સાઉન્ડટ્રેક છે જે સાહસ અને જીવનની બધી જ કિક્સ મેળવવા માટે આતુર છે! હવે તે કેરોઆકના ઓન ધ રોડ માટેનો મારો અસ્પષ્ટ સાઉન્ડટ્રેક હતો. કેરોઆક વ્હિસ્કીનો માણસ હતો, પરંતુ વ્હિસ્કી મને અર્થપૂર્ણ બનાવે છે, તેથી હું ફેટા ઓલિવ સાથે વધારાની સૂકી, સહેજ ગંદી વોડકા માર્ટિની મિક્સ કરું છું અને મેં ત્રીસ વર્ષોમાં પ્રથમ વખત ઓન ધ રોડ પસંદ કર્યો...

 

મેં પહેલીવાર ઓન ધ રોડ વાંચ્યું, તે મારા પિતાના કહેવા પર હતું. તે હાઇસ્કૂલના અંગ્રેજી શિક્ષક હતા જેમણે કેટલીકવાર સાહિત્યિક માસ્ટર્સ દ્વારા વાતચીત કરવાનું પસંદ કર્યું હતું. હું નાનપણથી જ બેચેન હતો. પાછળની દૃષ્ટિએ, હું કલ્પના કરું છું કે તે મને બતાવવા માંગતો હતો કે યુનિવર્સિટી ઓફ મેસેચ્યુસેટ્સ લોવેલના હિલેરી હોલાડે જેક કેરોઆક માણસ વિશે શું નોંધ્યું છે. “તે આટલો ઊંડો, એકલો, ઉદાસ માણસ હતો. અને જો તમે પુસ્તકને નજીકથી વાંચો છો, તો તમે જોશો કે દરેક પૃષ્ઠ પર ખોટ અને દુઃખની લાગણી સોજો છે."[4], બીજા શબ્દોમાં કહીએ તો, તે તમને લાગે તેટલો ખુશ-ભાગ્યશાળી ન હતો. તેના ગંદા હોબો પગલે ચાલવાનો પ્રયાસ કરશો નહીં. મેં મારા પિતાના સંદેશને વધુ શાબ્દિક રીતે લેવાનું પસંદ કર્યું: બહાર જાઓ.[5] અથવા, કદાચ અમેરિકન રોડનું મ્યુઝ તેને વધુ સંક્ષિપ્તમાં (જો ઓછા ઉન્માદથી) મૂકે છે જ્યારે આગેવાન નીલ કેસાડી કહે છે, "રસ્તાએ આખરે સમગ્ર વિશ્વ તરફ દોરી જવું જોઈએ." અને, માણસ, શું હું દુનિયા જોવા માંગતો હતો. માત્ર તેને જોશો નહીં, પરંતુ ખરેખર જીવન અને સ્વતંત્રતા માટેની મારી વાસનાને અનુસરો અને જીવનના સમૃદ્ધ પેજન્ટના અનુભવોમાં મારા દાંતને ડૂબી દો. હું ગદ્યમાં ડૂબવા માંગતો હતો જેની હું પ્રશંસા કરી શકું અને, અપમાનજનક સત્ય કહીએ તો, એક અથવા બે અપ્રકાશિત નવલકથામાં અનુકરણ કરું. કેરોઆકની જેમ, હું પણ “મારી પોતાની સ્વતંત્રતાથી ગાંડો હતો”[6]  અને ખૂબ મોડું થાય તે પહેલાં જીવન જે કંઈ ઓફર કરે છે તેનો અનુભવ કરવા માટે સત્તર વાગ્યે ઘર છોડ્યું. સમય મારા માટે પૂરતી ઝડપથી આગળ વધી શક્યો નહીં.

​

કેરોઆકે અંગૂઠા, ગ્રેહાઉન્ડ બસ અને હાલની વિન્ટેજ અમેરિકન કારના વિવિધ મોડલ મારફતે અમેરિકા પસાર કર્યું. ઓન ધ રોડમાં, તે ડેન્વર, ન્યુ યોર્ક, સાન ફ્રાન્સિસ્કો, લારેડો અને મેક્સિકો સિટીમાં વિવિધ સમય માટે થોભાવીને ત્રણ વખત દેશભરમાં સાહસ કરે છે. વિશાળ આંખે, શાણપણ માટે ઉત્સાહી શોધમાં, કેરોઆક દરેક વ્યક્તિ, દરેક નગર અને તેની વચ્ચેની દરેક વિચિત્રતાને વ્યક્તિગત રીતે અનુભવવાનું પોતાનું મિશન બનાવે છે; તેમણે સહાનુભૂતિપૂર્વક કહેવાતા મહાન સમાજની પ્રગતિ માટે અદ્રશ્ય અને અદ્રશ્ય લોકોની વાર્તાઓ શેર કરી; તે બીટ જનરેશનના કોલ ઓફ ધ વાઇલ્ડના વર્ઝનને ટેનર આપે છે. બહાર જાઓ અને તમે કરી શકો તે રીતે જીવન પીઓ.

આ તે સાયરન છે જેણે મને એક બાળક તરીકે રાતો જાગી રાખ્યો હતો, કૉલેજમાં મારી અનિદ્રાને ખવડાવ્યો હતો, અને મને અંદરથી જંગલી બનાવ્યો હતો, જે અમૂર્ત પરંતુ હજી પણ મારા વિશે ખૂબ જ વાસ્તવિક છે. હું જ્યાં રહેતો હતો ત્યાં ડેટ્રોઇટ ઉપનગરની બહાર એક ઘણું મોટું વિશ્વ હતું; મોડી-રાત્રિ સિનેમેક્સ પર મેં જે અનુભવ્યું, વાંચ્યું અથવા જોયું તેનાથી આગળ. આ દુનિયા એક ન હતી જેનો અનુભવ વિકરાળ રીતે થઈ શકે છે. જીવનમાં હજુ પણ મારાથી આગળ રહેલા અનુભવોની વિશાળતાથી હું અભિભૂત થઈ ગયો હતો અને હું હાઈવે પર પહોંચવા માટે થોડી વારે ઘૂંટાઈ રહ્યો હતો. મને ખાતરી છે કે કેરોઆકે સહાનુભૂતિ દર્શાવી હશે, “હું એક યુવાન લેખક હતો અને હું ઉતરવા માંગતો હતો…. લેખકને નવા અનુભવોની જરૂર હોય છે...અને કેમ્પસની આસપાસ લટકતું મારું જીવન તેના ચક્રને પૂર્ણ કરવા પર પહોંચી ગયું હતું અને અસ્તવ્યસ્ત થઈ ગયું હતું."[7]

​

દરમિયાન, કૉલેજ પછીનું સામાન્ય સફેદ ઉપનગરીય મધ્યમ-વર્ગનું જીવન મને નીચું જોઈ રહ્યું હતું. સ્નાતક થયા પછી મેં જીવન માટે જેટલી વધુ યોજનાઓ બનાવી, મારી ભટકવાની લાલસા એટલી જ ખરાબ થતી ગઈ. મારી આગળ એટલાન્ટા, ડેનવર, ન્યુ ઓર્લિયન્સ, કેલિફોર્નિયા, અલાસ્કા અને ન્યુ યોર્ક જેવા વિચિત્ર સ્થળો પર સવારથી પસાર થતી અસંખ્ય રાતો હતી…અનુભવ મારી રાહ જોતો હતો. ચીયર્સ, હું મારો માર્ટિની ગ્લાસ રિફિલ કરું છું.

​

કેરોઆકે રોડ પર કેવી રીતે લખ્યું

​

શહેરી સાહિત્યિક દંતકથા પાસે કેરોઆક ઓથરિંગ ઓન ધ રોડ ઓન એ બેન્ડેરિઝિન-ઇંધણયુક્ત સર્જનાત્મક જગ ત્રણ અઠવાડિયામાં ટાઇપિંગ કાગળના એક ટુકડા પર છે જેને તેણે એક લૂંગ સ્ક્રોલમાં ટેપ કર્યું હતું. પાછળથી તે ટેલિટાઇપ પેપરના રોલ્સનો ઉપયોગ કરશે, જેમ કે તેણે ધ સ્ટીવ એલન શોમાં સમજાવ્યું હતું.[8] Truth કહો: કેરોઆકને તેની નવલકથા 1957ના પ્રકાશન માટે પ્રકાશન આકાર આપવા માટે વધારાના ચાર વર્ષ લાગ્યાં.[9] આ શીખ્યા પછી, મેં નક્કી કર્યું કે મારી પોતાની લખવાની પ્રક્રિયા ઘણી ધીમી છે. મારી પાસે લેપટોપ અને કોફીની ઍક્સેસ હતી. આ બાળક એમ્ફેટામાઈનને મેઈનલાઈન કરતી વખતે એન્ટિક અંડરવુડ પર હસ્તપ્રત સ્ક્રોલને બહાર કાઢશે નહીં. ઠીક છે, હું બેન્ઝેડ્રિન વિકલ્પ તરીકે એસ્પ્રેસોને પાઉન્ડિંગ કરીશ.

​

કેરોઆકના પ્રભાવ હેઠળ પણ

​

હું કેરોઆક અને ઓન ધ રોડથી પ્રભાવિત પ્રથમ અશાંત, સર્જનાત્મક આત્માથી દૂર હતો. શરૂઆત માટે, બીટ જનરેશન (ખરેખર ખૂબ જ નાના અને વિશિષ્ટ) અન્ય સભ્યો હતા - જેમાંથી ઘણાને વિવિધ નોમ ડી ગુરે હેઠળ નવલકથામાં પણ દર્શાવવામાં આવ્યા છે. પ્રખ્યાત પાગલ વિરોધ કવિ એલન ગિન્સબર્ગ કાર્લો માર્ક્સ તરીકે અસંખ્ય વખત દેખાય છે. કવિ અને નાટ્યકાર એલન એન્સેન હેન્ડલ સાથે રોલ કરે છે, રોલો ગ્રીબ. કુખ્યાત લેખક અને હેરોઈનના વ્યસની વિલિયમ એસ. બરો ઓલ્ડ બુલ લી તરીકે દેખાય છે. નવલકથા અને અન્ય ઘણા બીટ આર્ટવર્ક માટે પ્રેરણા...પ્રકૃતિની અદમ્ય શક્તિ - અથવા માનવીય ઝણઝણાટ, તમારા પીઓવી પર આધાર રાખીને - ડીન મોરિયાર્ટી તરીકે નીલ કેસાડી હતા.

​

બાદમાં કલાકારો, લેખકો, સંગીતકારો અને ફોટોગ્રાફરોએ ધ ગાર્ડિયનમાં 2007ના લેખમાં કેરોઆકની નવલકથાના મહત્વને સ્વીકાર્યું હતું.[10] 'તે મારું જીવન બદલી નાખ્યું જેમ તેણે બીજા બધાનું જીવન બદલી નાખ્યું,' બોબ ડાયલન ઘણા વર્ષો પછી કહેશે. ટોમ રાહ જુએ છે, પણ, તેના પ્રભાવનો સ્વીકાર કર્યો, ગીતમાં કેરોઆક અને કેસાડીનો ઉલ્લેખ કરીને અને બીટ્સને "પિતાની આકૃતિઓ" તરીકે ઓળખાવતા. બે અમેરિકન ફોટોગ્રાફરો (જેના વિશે આપણે જાણીએ છીએ) પણ કેરોઆકની જોડણી હેઠળ આવી ગયા: રોબર્ટ ફ્રેન્ક, જે તેના ગાઢ મિત્ર બન્યા હતા-કેરોઆકે ફ્રેન્કના પુસ્તકની પ્રસ્તાવના લખી હતી, અમેરિકનો—and સ્ટીફન શોરકેરોઆકના પુસ્તકનો માર્ગદર્શક તરીકે ઉપયોગ કરીને 1970માં અમેરિકન રોડ ટ્રીપ પર નીકળ્યા હતા. હન્ટર એસ. થોમ્પસન જેવા લેખકો માટે લાસ વેગાસમાં ડર અને લોથિંગ જેવા પુસ્તકો લખવા માટે રમતનું ક્ષેત્ર ખોલીને, જ્યારે ઓન ધ રોડ પ્રકાશિત કરવામાં આવી ત્યારે રોડ ટ્રિપ નવલકથાની શરૂઆત થઈ. ફન્ડાન્ગો જેવી ફિલ્મ ક્લાસિકનો ઉલ્લેખ ન કરવો[૧૧], Easy Rider, The Motorcycle Diaries, The Blues Brothers, Midnight Run, Thelma & Louise, અને – જો તમે તેના વિશે વિચારો તો – ડમ્બ અને ડમ્બર પણ!

 

પહેલીવાર ઓન ધ રોડ વાંચ્યા પછી તમારી અંદર કંઈક બદલાવ આવે છે. મારા માટે બોલતા, તે સમયે નવલકથા અને મારા મિત્રો વચ્ચે, મને સમજાયું કે હું “ફ્યુચર ડ્રૂ:” માટે કોલેજમાં હાજરી આપવા માટે બંધાયેલો નથી (કલાન કૉલેજ પણ નહીં), કારકિર્દી શરૂ કરો (કંઈપણ કાયદેસર અને વાસ્તવિકતા કે જે કલાત્મક, મનોરંજક અથવા બંદૂકો સાથે સંકળાયેલી નથી), લગ્ન (કોઈ વાંધો નથી કારણ કે સોનું ખોદનારાઓ મને નકામું અને તેથી, છીપ તરીકે અપ્રિય લાગે છે), બાળકો (જેમાંથી બધાને ભયંકર ગંધ આવે છે), નિવૃત્તિ (લેખક ક્યારેય નિવૃત્ત થતા નથી), પછી મૃત્યુ (લેખકોએ પુનરુત્થાનની મહાશક્તિની રચના કરી). કોઈપણ નસીબ સાથે, હું મૃત્યુની તારીખ, સમયનો અર્થ પસંદ કરી શકીશ અને અંતિમ સંસ્કારના અતિથિઓની સૂચિ પર વીટો પાવર ધરાવે છે. મિડલ ક્લાસમાં રહેવાની ફોર્મ્યુલા એકદમ સરળ લાગતી હતી અને મારે બસ લાઇન પર ચાલવાનું હતું. પરંતુ જેમ મેં હેડલાઇનમાં ઉલ્લેખ કર્યો છે: હું કેરોઆકના પ્રભાવ હેઠળ હતો (અન્ય ઘણી, અન્ય ઘણી વસ્તુઓની વચ્ચે). તેથી, મારી મુસાફરી નકશા માટે ભુલભુલામણી હેજરો હશે.

​

વાર્તા

​

નોંધ: કેરોઆક ઓન ધ રોડ પ્રથમ વ્યક્તિના અવાજમાં સાલ પેરેડાઇઝ તરીકે લખે છે. જો કે, એકવાર તમે કેરોઆક અને કેસાડી બંનેને સંડોવતા એક કરતાં વધુ પુસ્તકો વાંચી લો, પછી તમે સમજો છો કે તેઓ તેમના પાત્રોથી અવિભાજ્ય છે. આગળ વધીને, હું વસ્તુઓને સરળ બનાવીશ અને પેરેડાઇઝને કેરોઆક અને ડીન મોરિયાર્ટીને નીલ કેસાડી તરીકે ઓળખીશ. તે પસંદ નથી? તેને બીટ્સ સાથે લો.

​

જ્હોન લેલેન્ડ, વ્હાય કેરોઆક મેટર્સ: ધ લેસન્સ ઓફ ઓન ધ રોડ (તેઓ તે નથી જે તમે વિચારો છો) ના લેખક, એક પસાર કરી શકાય તેવી પ્રસ્તાવના આપે છે, “અમે હવે સેક્સ અને ડ્રગ્સથી આઘાત પામતા નથી. અશિષ્ટ છે અને અમુક સમયે કોરી છે. કેટલીક વંશીય લાગણીઓ ભયાનક છે," પરંતુ ઉમેરે છે "જુસ્સાદાર મિત્રતાની વાર્તા અને સાક્ષાત્કારની શોધ કાલાતીત છે. આ અમારા સમયમાં સાલના [કેરોઆકના] જેટલા જ પ્રપંચી અને કિંમતી છે અને જ્યારે અમારા પૌત્રો પુસ્તકની સોમી વર્ષગાંઠ ઉજવશે ત્યારે હશે.”[૧૨]

​

ઓન ધ રોડ જેક કેરોઆકની વાર્તા કહે છે, જે એક જ સમયે વાર્તાકાર અને પાત્ર છે કે જેના પર નીલ કેસાડી સૌથી વધુ પ્રભાવ ધરાવે છે. કેરોઆક સૂઝ અને પરિણામના લેખક બનવા ઈચ્છે છે. તે કંઈપણ અને દરેક વસ્તુ વિશે પ્રખર લોકો તરફ આકર્ષાય છે (પરંતુ બધું શ્રેષ્ઠ હતું); તે શેરીમાં પસાર થતી લગભગ દરેક સ્ત્રીને આકર્ષિત કરે છે (અથવા બસની બાજુમાં બેસે છે) પરંતુ નૈતિક ક્ષતિઓ માત્ર ત્યારે જ હોય છે જ્યારે it નીલની ઘણી છોકરીઓમાંની એક સાથે સમય કાઢવા આવે છે; અને, છેવટે, તે જીવન વિશે એટલું જ જાણે છે કે તે સમજવા માટે કે ડાઇસ લોડ થયેલ છે, સિસ્ટમ કાળા અને બૌદ્ધિકો જેવા બહારના લોકોને સહન કરતી નથી અને અમેરિકાની અનંત ઉદાસી ગર્ભિત છે. કેરોઆક તેના ભાવિ મ્યુઝિક અને માનવ વિશ્લેષક નીલ કેસાડીને મળે છે અને "કેસાડીની પાગલ બુદ્ધિ અને ઉન્મત્ત જીવનશૈલીથી નમ્ર છે - તે નવલકથાકાર બનવા ઈચ્છે છે અને કલાત્મક પ્રકારની ચર્ચા સાંભળવા માટે સ્થાયી થાય છે."[13] સાથી બીટ પ્રવાસીઓ સાથે જોડાઈને, કેરોઆક અને કેસાડી રૂટ 66 (અને અન્ય ઘણા રાષ્ટ્રીય અને આંતરરાષ્ટ્રીય ધોરીમાર્ગો પર) જ્યારે તેઓ ચાર સીટ જેટલી મોટી કારમાં દેશને ક્રોસ કરે છે ત્યારે તેઓ તેમની કિક અપ અને ડાઉન કરે છે. પુખ્ત વયના લોકો આગળ.

​

દરેક સ્ટોપ એક સાહસ છે – ભલે તે માત્ર ગેસ માટે જ હોય. દરેક માઇલ મહાન અમેરિકન ખંડની તાજી ઝલક. તેઓ પસંદ કરે છે તે દરેક હિચહિકર પાસે કહેવા માટે એક વાર્તા હોય છે, જેમ કે જ્યારે કેરોઆક એકલા હિટ કરે છે, ત્યારે તે પોતાની વાર્તા શેર કરે છે. તેની નવલકથાના પૃષ્ઠોની અંદર, કેરોઆક ડ્રાઇવરોના સામૂહિક અનુભવો અને ડહાપણને સમાવે છે જેઓ તેને ઉપાડે છે અને દરેક વાંકાચૂકા ભમરની પાછળના રસ્તાનું જ્ઞાન મેળવે છે, કાગડાના પગ અને ઉભા કરેલા અંગૂઠાની પાછળ.

​

હરકત

​

ચાલીસ અને પચાસના દાયકામાં, સસ્તામાં મુસાફરી કરવા માટે હિચહાઇકિંગને હજુ પણ વ્યાજબી રીતે સલામત માર્ગ માનવામાં આવતું હતું. ગેસ, ગ્રાસ અથવા ગધેડાનો કાયદો શરૂઆતથી વર્ષોનો હતો અને બોલચાલના ઉદ્દેશ્ય વિનાના ડ્રિફ્ટર સાથે કલંક હજુ સુધી જોડવાનું બાકી હતું. સર્વિસમેનથી લઈને સેલ્સમેન સુધી, લાંબા અંતરના ટ્રકર્સ અને સ્ટાર-ક્રોસ પ્રેમીઓ-ઓન-એ-ક્રોસ-કંટ્રી મિશન, ત્યાં હંમેશા પૈડા સાથે કોઈ વ્યક્તિ કંપનીની શોધમાં રહેતી હતી અને કોઈ વ્યક્તિ જેને અહીંથી દૂર લઈ જવા માટે બળી જાય છે - બીજે ક્યાંય પણ તે કરશે. કેરોઆકને અમેરિકન રસ્તાની આ અનુકૂળ અને અસ્થાયી યીન યાંગનો અહેસાસ થયો અને જ્યારે પણ તે સવારી પર અંગૂઠો લગાવે ત્યારે તેની નગ્ન સ્વતંત્રતાનો આનંદ માણ્યો. પરંતુ અભિનેતા અને નિરીક્ષક બંને તરીકે, તેમની પાસે હજી પણ તેમના નસીબના કવિઓ દ્વારા હત્યારાઓ પાસેથી હસ્ટલર્સને કહેવાની સમજ છે. આ હળવાશથી લેવા જેવી છઠ્ઠી સેન્સ નથી. નીલ કેસાડી પાસે આ મહાસત્તા નથી અને તે વિચારે છે કે વિશ્વ દિવસની જેમ પ્રામાણિક છે. ધૂમાડા પર દોડતા અને કણકમાંથી બહાર નીકળતા, નીલ અને કંપની ડેનવર જતા રસ્તામાં એક હિચકીકરને પસંદ કરે છે જેણે "તેમને મેમ્ફિસ જવા દો તો તેમને ડોલર આપવાનું વચન આપ્યું હતું. મેમ્ફિસમાં તે તેના ઘરે ગયો, ડૉલરની શોધમાં ફરતો પડ્યો, નશામાં ગયો અને કહ્યું કે તે તેને શોધી શક્યો નથી.[14] બાદમાં, શાબ્દિક રીતે રસ્તા પર જન્મેલા અને પિતા માટે બિનજવાબદાર હોબો હોવાની દંતકથા હોવા છતાં, કેસાડી સૂચવે છે કે બે પુરુષો [કેરોઆક] અને કાસાડી માટે કદાચ શ્રેષ્ઠ પરિસ્થિતિ હશે. તેમના દિવસો હોબોસ તરીકે જીવવા માટે. “કેમ નહિ, માણસ? અલબત્ત, જો આપણે ઈચ્છીએ તો અમે કરીશું, અને તે બધું. આ રીતે સમાપ્ત થવામાં કોઈ નુકસાન નથી. તમે આખું જીવન રાજકારણીઓ અને ધનિકો સહિત અન્યના જીવનમાં બિન-દખલગીરી સાથે વિતાવશો, અને કોઈ તમારી સાથે પરેશાન કરતું નથી અને તમારી સાથે કાપીને તેને તમારી પોતાની રીતે બનાવે છે."[15] કેસાડીના બ્રહ્માંડ વિજ્ઞાનમાં જીવનને તક આપવાની કોઈ મર્યાદા ન હતી - સિવાય કે તેના પર લાદવામાં આવેલા કંટાળાજનક મુદ્દાઓ જેમ કે સમય, પૈસા, કામ, લગ્ન, બાળકો અને બાકીની અનંતકાળ છ ફીટ વિઘટિત હેઠળ કેરોઆકે પોતે જ તે અવરોધો સામે બળવો કર્યો અને તેના નિર્દોષ દૃષ્ટિકોણ અને ચમકદાર અને વિશાળ અમેરિકન જંગલમાંથી એક અલગ પગદંડી પ્રસરાવવા માટે વિશ્વને તેના તમામ મજ્જા માટે સ્ક્વિઝ કરવાની ઝંખના માટે કેસાડીને પ્રેમ કર્યો.

​

વીસમી સદીના અંત સુધીમાં, જ્યારે હું રસ્તા પર પહોંચ્યો હતો અને મારી જાતે થોડી હરકત કરતો હતો, ત્યારે સંલગ્ન યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સના તમામ અડતાલીસમાં આ પ્રવૃત્તિ વર્બોટન હતી. અલાસ્કામાં, જોકે, સરહદની ભાવના (અને અંગૂઠા દ્વારા મુસાફરી કરતા લોકો માટે સહાનુભૂતિ) જીવંત અને સારી રહી. તમારી સવારના બંધારણીય સમયે રીંછ, વરુ, મૂઝ અથવા જંગલી કૂતરાઓ દ્વારા હુમલો કરવામાં આવતા બેકપેકિંગ અજાણી વ્યક્તિને ઉપાડવાનું જોખમ નોંધપાત્ર રીતે ઓછું હતું. (હું ઉપરોક્ત દરેક જાજરમાન પ્રાણીઓને અલગ-અલગ પ્રસંગોએ અનુભવીશ, જેમાંથી માત્ર એક જ હુમલો હતો, અને – કબૂલ છે કે – રીંછના પરિવારને આકર્ષિત કરનાર ખોરાક છોડવા માટે તે સંપૂર્ણપણે મારી ભૂલ હતી.) મારું વર્જિન હિચહાઇકિંગ લોંચ પોઇન્ટ હતું. દક્ષિણ તરફ જતા AK-1 પર એન્કરેજ એરપોર્ટથી આગળ. તે બધા વર્ષો પહેલા પણ, મે અકાળે ગરમ હતો. આબોહવા પરિવર્તને તેના ક્રેકેન-કદના માથાને બાકીના ગ્રહ કરતાં ખૂબ જ ઉત્તર દિશામાં ઉછેર્યો. તેમ છતાં, એક વ્યક્તિ જે પસંદ કરે છે - અને ઠંડા તાપમાનની અપેક્ષા રાખે છે - ગરમી સ્થાનિક હવામાં પેટ્રોલિંગ કરતી વિશાળ મચ્છરની ટુકડી જેટલી અણગમતી હતી. હાઇવેની બાજુમાં ઘણા કલાકો સુધી રાહ જોયા પછી, દરેક થાકી જતાં મારા હાથ ફેરવતા, મારા કપડાં મારા શરીર સાથે ચોંટી ગયા, પરસેવાથી તરબતર. નિરાશાને મારા પર કાબુ કરવામાં લાંબો સમય ન લાગ્યો. તેમના સાચા મગજમાં કોઈ મને પસંદ કરશે નહીં. મારો સામાન આર્મી સરપ્લસ ડફેલ હતો જેનું વજન મારા જેટલું હતું. મારા લાંબા, ચીકણા વાળ હતા. હું લૂંટવા લાયક ન હતો. હું હમણાં જ જાણતો હતો કે હું નજીકના વિસ્તારમાં ટોચના શિકારીઓ માટેના મેનૂ પર સમાપ્ત થવાનો હતો.

​

અલાસ્કન મેમાં સાંજના સમયે સૂર્યપ્રકાશ અને તાપમાનમાં એક-બે છાંયો ઘટાડો થયો હોવાથી, એક પીળી ચેકર કેબ મારી પાસેથી પસાર થઈ, પછી ધીમી થઈ અને મારા માટે ખેંચાઈ. સરસ, મેં વિચાર્યું કે, મારી પ્રથમ સવારી મારી પાસેથી ભાડું વસૂલવા માંગે છે. હું કોઈપણ રીતે પીળા ક્રાઉન વિકનો સંપર્ક કર્યો. હું નજીક પહોંચું તે પહેલાં, વીસના દાયકાના અંતમાંના બે માણસો પાછળથી કૂદી પડ્યા અને પૂછ્યું કે હું ક્યાં જઈ રહ્યો છું. હું કેનરી કામની શોધમાં કેનાઈ જઈ રહ્યો હતો. પુરુષોમાંના રાજકુમારો, વિશ્વના આ નાગરિકો (બ્રુકલિનના ભૂતપૂર્વ યુએસ એરફોર્સ)એ મને દ્વીપકલ્પ સુધી પહોંચવામાં અને કામ શોધવામાં મદદ કરવાની ઓફર કરી - તે પણ ત્યાં રહેવાનું કારણ હતું. હું કેબમાં બેસી ગયો અને બે કલાક પછી અમે ત્રણેય જણ છૂટાં પડ્યાં અને હોટલની બાલ્કનીમાંથી ગેસ્ટ રૂમ કરતાં દીવાલ પર વધુ શિંગડાઓ સાથે દરિયામાં ભરતીને જોયા.

 

જે દિવસે હું અલાસ્કામાં ઉતર્યો તે દિવસે મેં મારી બકેટ લિસ્ટમાં કંઈક કર્યું: મેં ચોવીસ કલાકની અંદર એટલાન્ટિક અને પેસિફિક બંને મહાસાગરો જોયા. હું એક સંશોધક અથવા આટલું અનુમાનિત રીતે નિષ્ક્રિય કંઈપણ જેવું લાગ્યું નથી. ખરાબ, મને અમેરિકન લાગ્યું. જેમ કે હું flapped  માટે વ્યક્તિગત ક્રેડિટ લઈ શકું છુંઉત્તર અમેરિકન ખંડમાં મારી પાંખો. જેમ કે મેં પ્લેનની શોધ કરી અને તેને જાતે પાઇલોટ કર્યું. જેમ કે મેં મારી સફરનો પ્રથમ તબક્કો સફળતાપૂર્વક પૂર્ણ કર્યો છે અને બીયર સાથે ઉજવણી કરવી જોઈએ! સદનસીબે, મારા બે નવા મિત્રો દારૂ ખરીદવાની કાયદેસર વયના હતા. હું એક બિનઅનુભવી, કાનની પાછળ ભીનો અઢાર વર્ષનો હતો, એક તીક્ષ્ણ નકલી આઈડી અને આરામથી મૂંગો ચહેરો. અમે ત્રણેય જણ હોટલના બાર સુધી પહોંચ્યા જ્યાં એક આકર્ષક, કૉલેજ વયની છોકરીએ પચાસ-સેન્ટ હેમની બિયર (કેનમાં) અને નાચોસ બૉલિંગ એલી-સ્ટાઇલનું વિતરણ કર્યું. ત્યારે મને તે ખબર ન હતી, પરંતુ તે બારટેન્ડર મારી ઉંમરની માત્ર મુઠ્ઠીભર સ્ત્રીઓમાંની એક હતી જેને હું મારા સમગ્ર અલાસ્કન સાહસ દરમિયાન જોઉં છું. અલાસ્કાની વસ્તી છૂટીછવાઈ અને વ્યાપકપણે વિતરિત હતી. સંખ્યાઓ મારી તરફેણથી દૂર, દૂર, દૂર હતી. ફુલ-ટાઇમ રહેવાસીઓ, આદિમ જંગલોના ગળા કાપી નાખનારાઓ, રણમાં અત્યાર સુધી કામ કરતા ઓઇલ રફનેક્સનો હિસાબ, તે ફક્ત ખાબોચિયા જમ્પર દ્વારા અને પછી હેલિકોપ્ટર દ્વારા હજારો મોસમી માછીમારો અને કેનેરી કામદારો માટે સુલભ હતું, મેં અનુમાન લગાવ્યું કે ત્યાં કદાચ વીસ મહિલાઓ હતી. . અને દરેક તેની ગુલાબી આંગળીની આસપાસ સમગ્ર રાજ્યને લપેટી શકે છે. નાના તળાવમાં મોટી માછલી હોવા માટે કંઈક કહેવાનું હતું, મેં ધાર્યું. એટલું કહેવું પૂરતું છે કે, મારી ઘરે એક ગર્લફ્રેન્ડ હતી, અને, અરે હા, હું એક સો પાઉન્ડનો નબળો હતો અને બાર પરના પ્રચંડ લોગર્સ અને માછીમારોમાંથી કોઈપણ સાથે ટો-ટુ-ટો ટસલ ટકી શકવાની શક્યતા નથી. જેમની તમે કલ્પના કરશો તેના કરતાં બરાબર એક ફૂટ ઉંચી હતી. મેં માથું નીચું રાખ્યું અને મારા હેમ્સ માટે યુવતીનો આભાર માન્યો.

​

હવે વસ્તુઓને મિશ્રિત કરવાનો સંપૂર્ણ સમય લાગે છે. તમારા આઇટ્યુન્સ પર પેરેઝ પ્રાડો શોધો. સ્કોકિયાન પસંદ કરો અને તે ટીઝિંગ સેક્સને ખોદી કાઢો. હવે બીયર પર સ્વિચ કરી રહ્યાં છીએ: બેલની ટુ-હાર્ટેડ એલેની પિન્ટ ચોક્કસ છે. પ્રથમ ખૂબ સરળતાથી નીચે જાય છે.

 

અમેરિકા

 

કેરોઆકનો ઉછેર લોવેલ, મેસેચ્યુસેટ્સમાં ફ્રેન્ચ ભાષી ઘરમાં થયો હતો અને છ વર્ષની ઉંમર સુધી તે અંગ્રેજી બોલતો ન હતો. બીજા વિશ્વયુદ્ધ દરમિયાન તેમણે વેપારી મરીન તરીકે સેવા આપી હતી. તેના કારણો ગમે તે હોય, કેરોઆકને લાગ્યું કે અમેરિકન હોવાનો અર્થ કંઈક છે. તે અસંખ્ય વખત તેના પર આંગળી મૂકે છે અને પછી નિશ્ચિતપણે બિન-અમેરિકન તરીકે વ્યાખ્યાના કોઈપણ પ્રયાસને દૂર કરે છે. આખા રસ્તા પર, તે અમેરિકાનો સંદર્ભ આપે છે અને વિષયને તે સાવકા ભાઈ તરીકે વર્તે છે, જેને તે ખૂબ પ્રેમ કરે છે પરંતુ સમજવા માટે સંઘર્ષ કરે છે. પ્રસંગોપાત, તે વાચકને તે શું વિચારી રહ્યો છે તેની ચાવી આપે છે પરંતુ વધુ વખત તે અમેરિકાના મોટા રૂપકની સંભાવના ધરાવે છે. તેમણે ગાંડપણ, અસંગતતા અને તમામ પ્રકારના અતિરેકના પ્રયોગોના સમાનાર્થી વિશેષણોનો ઉપયોગ કરીને દેશનું વર્ણન કર્યું – છતાં આ વાક્યો અને વિચારો હજી પણ કલ્પનાત્મક અમેરિકાને તમારી કલ્પના પર છોડી દે છે. “મને એક મિલિયન ડોલર જેવું લાગ્યું. હું ક્રેઝી અમેરિકન નાઇટમાં સાહસ કરી રહ્યો હતો."[16] અમેરિકા, એક જ સમયે, જંગલી, પાગલ, પાગલ, પાગલ, પૌરાણિક, મહાકાવ્ય, ગરીબ, ઉદાસી, નમ્ર, ભાવવાહી, નિર્દય અને કોઈક રીતે, કેટલાક દિવસો, નૈતિક છે. અંતે, તેણે કેરોઆક છોડી દીધું, "અમેરિકા જેટલું એકલું."[૧૭] દેશની જેમ, તેની સરહદોની અંદર દરેક વ્યક્તિ સતત પ્રવાહની સ્થિતિમાં હતી. કેરોઆક અને કેસાડી બંનેને અમેરિકન તરીકે જાઝ અને મૂનશાઇન તરીકેની ઘટના તરીકે પરિવર્તનમાં સાતત્ય જોવા મળ્યું. "સોલ્ટ લેક સિટીની દેખરેખ કરતી એક ટેકરી પરની મુસાફરી...જ્યારે તેણે [કેસેડી]એ આ સ્પેક્ટ્રલ વિશ્વમાં તે સ્થાન તરફ આંખો ખોલી જ્યાં તે વર્ષો પહેલા જન્મ્યો હતો, નામ વગરનો અને પથારીવશ થયો હતો. 'સાલ [જેક], સાલ, જુઓ. લોકો બદલાય છે, વર્ષ-વર્ષે ભોજન લે છે અને દરેક સાથે બદલાય છે!' તે એટલો ઉત્સાહિત હતો કે તેણે મને રડ્યો."[૧૮] આ કેરોઆક છે જે તેની પોતાની વિશાળ આંખોવાળી નિર્દોષતાના નુકશાન પર શોક વ્યક્ત કરે છે, પરંતુ તે ઓન ધ રોડમાં અસંખ્ય પ્રસંગો પર શીખે છે, તમે ખરેખર ફરી ક્યારેય ઘરે જઈ શકતા નથી. (એક પાઠ તેણે થોમસ વોલ્ફ પાસેથી શીખ્યો હશે, જે કેરોઆકના પ્રિય લેખકોમાંના એક હતા.) કેસાડીનો ક્ષણભંગુરતામાં જન્મ અને ભવિષ્ય અંગેનો તેનો નિરુપદ્રવી, આશાવાદી દૃષ્ટિકોણ કેરોઆક માટે દુ:ખદ હતો, પરંતુ તેમ છતાં તે તેના મિત્રમાં કંઈક ઈર્ષ્યા કરતો હતો. કંઈક તેને પાછળ રાખ્યું. કેરોઆકને તેણે તેના લેખનમાં આટલી નિષ્ઠાપૂર્વક જે કંઈપણ શોધ્યું હતું તે શોધવાથી કંઈકએ અટકાવ્યું.

​

ફૂટહિલ્સમાં જાયન્ટ્સને અનુસરે છે

​

ડેનવર, કોલોરાડો - નીલ કેસિડીના જન્મ સમયે હજુ પણ ખૂબ જ ગાયનું નગર હતું - તે સ્કેચી પાત્રોથી ભરેલું એક સ્કેચી સ્થાન પણ હતું, જ્યાં બીટ્સ જેવા બહારના લોકો તેમના સામાજિક અને સર્જનાત્મક પ્રયોગો કરવા છતાં પણ સહન કરવામાં આવતા હતા. ડેન્વર: વિશ્વના મારા મનપસંદ શહેરોમાંનું એક, મારી કોલેજ અલ્મા મેટરનું ઘર. નીલ કેસાડીએ આ શહેરને ઘરે બોલાવ્યું અને તે ડેનવર હતું કે કેરોઆક અને કંપની સાહસ અને પ્રમાણિક ચૂકવણીના કામ માટે છૂટાછવાયા પાછા ફર્યા. ડેનવર - જ્યાં ઝાડની તળેટીઓ ટમ્બલવીડ્સ અને ઉપનગરીય વિસ્તારોથી અસ્પષ્ટ છે, તેઓએ ભવ્ય રોકી પર્વતોની આગળની શ્રેણી સુધી તેમની પહોંચ વિસ્તારી છે. કાર્લો માર્ક્સ ગ્રાન્ટ સ્ટ્રીટની નજીક લાલ ઈંટના મકાનમાં બેઝમેન્ટ એપાર્ટમેન્ટમાંથી કવિતા અને ડ્રગ્સ અને સેક્સ સાથેના પ્રયોગો લખે છે. હું વર્ષો સુધી વોશિંગ્ટન સ્ટ્રીટ પરના મારા એપાર્ટમેન્ટથી ક્લાસ સુધી ડેન્વરના કેપિટોલ હિલ પડોશમાં જતો હતો, હંમેશા વિચારતો હતો કે શું કોઈ ચોક્કસ ઘર તેનું છે, અથવા જો તે દૃશ્યમાન ભોંયરું એપાર્ટમેન્ટ સાથે યુદ્ધ પહેલાના કોઈ અલગ મકાનમાં રોકાયો હશે. મને ખાતરી છે કે તે લાંબા સમયથી બરબાદ થઈ ગયું છે. જોકે, મારા કેપિટોલ હિલના પ્રવાસ પર એક પ્રવાસન સ્થળ હતું: મોલી બ્રાઉનની હવેલી, અન્યથા તે ટાઇટેનિકમાં બચી ગયા પછી "ધ અનસિંકેબલ" મોલી બ્રાઉન તરીકે ઓળખાય છે. ઓછી જાણીતી MB હકીકત: તે US સેનેટ માટે ચૂંટણી લડનારી પ્રથમ મહિલા હતી - મહિલાઓએ મતાધિકાર જીત્યો તેના આઠ વર્ષ પહેલાં.

​

અન્ય ડેન્વર/કેરોઆક કનેક્શન: જ્યાંથી મેં કૉલેજ પછી ડાઉનટાઉનમાં કામ કર્યું હતું ત્યાંથી જ શેરીમાં એક બાર છે. કેરોઆકના દિવસોમાં, તે પોલના સ્થાને જતી હતી. આજે, અમે તેને પ્રેમથી "મારા ભાઈની બાર" તરીકે ઓળખીએ છીએ. દિવાલ પર એક પત્ર છે, પોલના જમાનાની સજાવટમાંથી એક કેરીઓવર કે જે 86-ed ન હોઈ શકે, “1947 ના કુખ્યાત ઉનાળા સાથે, જ્યારે કેરોઆક ન્યુ યોર્ક ભાગી ગયો ત્યારે ગરમ બપોરે આજના ઠંડા પિન્ટને જોડતી એક પરિચિત સાહિત્યિક કલાકૃતિ સાન ફ્રાન્સિસ્કો, નીલ કેસાડી નામના લાર્જર-થી-લાઇફ કાઉબોય [એક અવેતન બાર ટેબ સાથે] સાથે ડેનવરના માર્ગે."[19] હું મારા ભાઈના બારમાં ગણી શકું તેના કરતાં વધુ વખત ગયો છું અને મને છોડવાની બહુ ઓછી યાદ છે. જો કે, ત્યાં જવાનું, સામાન્ય રીતે મોબિયસ વાર્તાલાપનો પ્રકાર કે જે ફક્ત મને જ રમુજી લાગે છે તે સામેલ થાય છે:

​

કોઈ સૂચન કરશે કે આપણે મોડી રાત્રે માય બ્રધરના બારમાં જઈએ. હું કહીશ, "ખરેખર, તમારા ભાઈ પાસે બાર છે?" છેલ્લા કૉલ માટે શૉટ્સ સૂચવનાર વ્યક્તિ મને એક ઝગઝગતું શૂટ કરે છે. જાણે મેં જાણી જોઈને ગેરસમજ કરી હોય. "ના," તેઓએ ઓછામાં ઓછું એક વાર શરણાગતિ સ્વીકારી (દરેક વ્યક્તિએ કર્યું), "બારનું નામ માય બ્રધર બાર છે." હું કહું છું, "સરસ, તેને શું કહેવાય?" જેટલો તે મને આનંદિત કરે છે, મને ખાતરી છે કે આ ચોક્કસ રીતે ઓન ધ રોડમાંથી સંપાદિત કરવામાં આવેલ કોન્વોનો પ્રકાર છે, જે ઘણી કોફી, બેન્ઝેડ્રિન અને સવારના શાંત પ્રકાશની મદદથી ફરીથી કામ કરે છે. કદાચ એક અથવા બે સંપાદક પણ.

​

જાહેરાત એજન્સીના આઠમા માળેથી જેણે મને બિગ થ્રી ડેટ્રોઇટ ઓટોમેકર માટે અર્ધ-પીથી ટેલિવિઝન કોમર્શિયલ સ્ક્રિપ્ટ્સ લખવા માટે કામે લગાડ્યું હતું, ત્યાંથી અમે ડેનવરનું ત્રણસો અને સાઠ-ડિગ્રી પેનોરેમિક વ્યૂ જોયું.

​

કૉન્ફરન્સ રૂમમાંથી, અમે ઑગસ્ટના અંતમાં સૂર્યાસ્તને પકડી શકીએ છીએ જ્યારે, ત્રણ વાગ્યાની આસપાસ દસ મિનિટ સુધી વરસાદ પડ્યા પછી (તમે તેના દ્વારા તમારી ઘડિયાળ સેટ કરી શકો છો), રોકીઝ અનંતના અણુ લાલ અને નારંગી ફોટોનના વિસ્ફોટ સામે કાળો રંગ ઉભો કરશે. રંગછટા હું લોઅર ડાઉનટાઉનમાં લેરીમર અને માર્કેટ સ્ટ્રીટ્સ જોઈ શકતો હતો, જે બીટ સમયમાં જાણીતી સ્કિડ પંક્તિ હતી. આજે, હિપ દેખાતા લોકો આ વિસ્તારમાં વારંવાર આવે છે અને તેને LoDo કહે છે, જેમાં અનંત સંખ્યામાં સમાન બારનો સમાવેશ થાય છે (સમાન બાર, સમાન મેનુ, સમાન- ક્લોન? - ગ્રાહકો).

​

હું મારી શાળા જોઈ શકતો હતો: ડેનવર ખાતે યુનિવર્સિટી ઓફ કોલોરાડો અને ટિવોલી બિલ્ડીંગનો ટાવર – અગાઉ એક શરાબની ભઠ્ઠી, મારી કોલેજ બાર, અને છેલ્લી વખત મેં મુલાકાત લીધી હતી, એક બ્રુઅરીનું મ્યુઝિયમ જ્યાં આલ્કોહોલની પરવાનગી ન હતી); જૂનું માઇલ હાઇ સ્ટેડિયમ - હાલમાં અને અજીબ રીતે માઇલ હાઇ ખાતે એમ્પાવર ફીલ્ડ નામ આપવામાં આવ્યું છે. ઓફિસ બિલ્ડિંગની ઉત્તરે યુનિયન સ્ટેશનનું ચિહ્ન રાત-દિવસ ચમકતું રહે છે, જે શહેરમાં નવા આવનારાઓનું બ્યુક્સ-આર્ટ શૈલીમાં સ્વાગત કરે છે. આ તે સ્થાન હતું જ્યાં કેરોઆક અને ક્રૂ જો તેઓ ટ્રેન દ્વારા આવે તો શહેરમાં પ્રવેશ્યા હોત - કાં તો ટિકિટ દ્વારા અથવા નૂર કાર દ્વારા. મેં કલ્પના કરી હતી કે તેઓ નિર્જલીકૃત દેખાયા હતા, હજુ પણ ઓલ્ડ ગ્રાન્ડ-ડૅડ બોર્બોન પર ગિલ્સ પર લદાયેલા હતા, વાસી સિગારેટ અને પોટ સ્મોકની દુર્ગંધ મારતા હતા, અને જૂની-શાળાના હોબોસ જેવા કાટવાળું મેટલ બોક્સકારમાંથી બહાર નીકળતા હતા, પરંતુ થોડી વધુ મહત્વાકાંક્ષા સાથે (દારૂ, જાઝ, અને વાહિયાત). આજે, પુનર્વિકાસિત યુનિયન સ્ટેશનમાં એક હોટેલ અને અસંખ્ય રેસ્ટોરાં અને બારનો સમાવેશ થાય છે. "હિપ ફ્લાસ્ક સ્લિંગિન 'મેડમેન" તમામ ફિલોસોફાઇઝિંગ ક્યાં છે[20] gone?

​

હે જેક કેરોઆક

​

અન્ય ટુ-હાર્ટેડ એલે સ્નેગિંગ. આઇટ્યુન્સ પર? તમે અનુમાન લગાવ્યું છે: હે જેક કેરોઆક બેન્ડ 10,000 મેનિયાક્સ દ્વારા.

નતાલી મર્ચન્ટના ગીતોનો સારાંશ આપે છે કે કેવી રીતે કેરોઆકને લખવા માટે શાણપણ અને પ્રેરણા મળી અને શાના કારણે તે શક્તિશાળી બન્યો:

​

જેણે [કેરોઆક] બાળકોના મોંમાંથી તેના શબ્દો પસંદ કર્યા, તે લાકડામાં ખોવાઈ ગયો.
હિપ ફ્લાસ્ક સ્લિંગિંગ મેડમેન, સ્ટીમિંગ કાફે ફ્લર્ટ્સ.
તેઓ બધા તમારા દ્વારા બોલ્યા.[21]

​

તેને રસ્તામાં, મુસાફરીમાં તેનું શાણપણ મળ્યું, જેવું હતું. તે બાઇબલ, ધ તોરાહ, ધ કુરાન, ફિલસૂફીની પાઠ્યપુસ્તકનો પ્રસ્તાવના, અથવા તો તેના સાથી બીટ્સમાંથી લેવામાં આવ્યો ન હતો. કેરોઆક તેના તમામ ક્રમચયો અને દુર્દશામાં નાના વ્યક્તિ માટે ફિલોસોફાઇઝ કરે છે; જીવનના સારા હેતુવાળા ડાઉન-એન્ડ-આઉટ્સ અને સ્પષ્ટ રિપ્રોબેટ્સ માટે; એવા લોકો માટે કે જેઓ ફક્ત એકલા રહેવા માંગે છે અને એવા લોકો માટે કે જેઓ વિશ્વને બદલવા માંગે છે. એક શ્વેત કોલેજના બાળકના નિષ્કપટ પરિપ્રેક્ષ્યમાં, હાઇવે પર પહોંચવું અને મારી પોતાની કેટલીક શેરી શાણપણ શોધવી એ ગ્રીક ફિલસૂફોનો બીજો રાઉન્ડ વાંચવા કરતાં સત્ય તરફનો વધુ આનંદદાયક માર્ગ જેવો લાગ્યો. નાનપણથી મેં વાંચેલા તમામ એડવેન્ચર પુસ્તકો પછી, ઓન ધ રોડ એ એકમાત્ર પુસ્તક હતું જેણે અમેરિકા અને મારી જાતને શોધવા માટે મારા એકલવાયા પરના રસ્તા પર પટકવાનું શક્ય, વાસ્તવિક લાગતું હતું. કેરોઆકે મારા જીવનની નિર્ણાયક ક્ષણે વૈકલ્પિક દ્રષ્ટિ પ્રદાન કરી. કદાચ એક માત્ર અવાજ મેં મોટેથી સાંભળ્યો તે ફેરિસ બ્યુલરનો હતો, "તમે ક્યારેય વધુ દૂર જઈ શકતા નથી."

​

અને તે બરાબર છે જ્યાં હું આગળ જઈશ, ક્ષણિક "અમેરિકન નાઇટમાં ચાલુ" નો પીછો કરીશ.[22]

​

1. https://slate.com/culture/2001/03/hey-jack-kerouac.html ↑

2. ધ પોર્ટેબલ બીટ રીડર, એન ચેલમર્સ, ધ વાઈકિંગ પોર્ટેબલ લાઈબ્રેરી, પી. xviii ↑

3. Ibid, ↑

4. https://www.inquirer.com/philly/entertainment/literature/20070826_The_one_less_traveled_by_Readers_head_down_Jack_Kerouacs__quot_Road_quot__again_as_the_book_turns_50__propelled_by_the_jazzy_go-go_spirit__perhaps_repelled_by_the_immaturity_and_datedness_.html ↑

5. આ મારા માટેના તેમના હેતુપૂર્વકના સંદેશની વિરુદ્ધ હતું. ↑

6. ગુણવત્તા પેપરબેક બુક Club  તરફથી "ઓન ધ રોડ" માટે કેરોઆકનો પરિચય↑

7. ક્વોલિટી પેપરબેક બુક ક્લબના "ઓન ધ રોડ, ધ ધર્મ બમ્સ એન્ડ ધ સબટેરેનિયન્સ" ના અંદરના કવરમાંથી જીવનચરિત્ર p. 9-10 ↑

8. કેરોઆકને શું થયું, રિચાર્ડ લર્નર, 1986 ↑

9. Ibid પી. 24 ↑

10. https://www.theguardian.com/us ↑

11. જો તમે Fandango ન જોયો હોય, તો તેને એક તક આપો. કેવિન કોસ્ટનરે કેટલીક ખરાબ ફિલ્મો બનાવી છે, પરંતુ આ ચોક્કસપણે તેમાંથી એક નથી! ↑

12.  Leland, John (2007). Amazon.com: વ્હાય કેરોઆક મેટર્સ: ધ લેસન્સ ઓફ ઓન ધ રોડ (તેઓ તે નથી જે તમે વિચારો છો) – જોન લેલેન્ડ માટે પ્રશ્નો. ↑

13. ક્વોલિટી પેપરબેક બુક ક્લબના "ઓન ધ રોડ, ધ ધર્મ બમ્સ એન્ડ ધ સબટેરેનિયન્સ" ના અંદરના કવરમાંથી જીવનચરિત્ર p. 24 ↑

14. ક્વોલિટી પેપરબેક બુક ક્લબમાંથી રોડ પર, ધ ધર્મ બમ્સ એન્ડ ધ સબટેરેનિયન્સ.80 ↑

15. Ibid, p.251 ↑

16. ઇબિડ. p.100 ↑

17. ઇબિડ. p.240 ↑

18. Ibid પી. 211 ↑

19. https://www.denverpost.com/2010/06/25/walk-in-the-footsteps-of-colorado-writing-giants/ ↑

20. 10,000 પાગલ, મારી જનજાતિમાં, "હે જેક કેરોઆક," નતાલી મર્ચન્ટ દ્વારા ગીતો, 1987 ↑

21. Ibid. ↑

22. ક્વોલિટી પેપરબેક બુક ક્લબ તરફથી રોડ પર, ધ ધર્મ બમ્સ એન્ડ ધ સબટેરેનિયન, અંતિમ વાક્ય. ↑